Niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem oraz monoterapia niwolumabem w walce z czerniakiem

Niniejsza prezentacja wyników badania CheckMate -067 stanowi pierwsze ujawnienie danych na temat przeżyć całkowitych osiągniętych w terapii niwolumabem w skojarzeniu z ipilimumabem w badaniu klinicznym 3 fazy.

Według uaktualnionych wyników, spójnych z poprzednimi doniesieniami, niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem oraz monoterapia niwolumabem poprawiają przeżycia wolne od progresji i obiektywny odsetek odpowiedzi w porównaniu do monoterapii ipilimumabem.

Profil bezpieczeństwa jest spójny z wykazanym w poprzednich badaniach; brak skumulowanej toksyczności terapii skojarzonej oraz nowych informacji dotyczących bezpieczeństwa.

(PRINCETON, NJ, 3 kwietnia 2017) – Firma Bristol-Myers Squibb (NYSE: BMY) zaprezentowała dane na temat przeżyć całkowitych (OS) pochodzących z badania klinicznego fazy 3 CheckMate -067. W minimalnym okresie obserwacji, wynoszącym 28 miesięcy, nie osiągnięto mediany przeżyć całkowitych w żadnej z grup pacjentów leczonych niwolumabem, natomiast w grupie poddanej monoterapii ipilimumabem, mediana przeżyć całkowitych wyniosła 20 miesięcy (95% CI: 17.1-24.6).

W badaniu, niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem oraz w monoterapii obniżał ryzyko zgonu odpowiednio o 45% (HR) 0.55; 95% CI, 0.42-0.72; P<0.0001) i 37% (HR 0.63; 95% CI: 0.48-0.81; P<0.0001) w porównaniu do monoterapii ipilimumabem. Odsetek dwuletnich przeżyć całkowitych wyniósł 64% dla terapii niwolumabem w skojarzeniu z ipilimumabem, 59% dla monoterapii niwolumabem oraz 45% dla monoterapii ipilimumabem.

Wyniki zostały zaprezentowane podczas konferencji prasowej w formie prezentacji ustnej w ramach sesji pt. Uaktualnienia, Nowe Wskazania oraz Nowe Badania Kliniczne w zakresie Immunoonkologii podczas dorocznego spotkania Amerykańskiego Towarzystwa Badań nad Rakiem (American Association for Cancer Research) w 2017 r. w Waszyngtonie.

Uaktualniony profil bezpieczeństwa, towarzyszący zaprezentowanej analizie, był spójny z poprzednio raportowanymi doświadczeniami. Nie zaobserwowano skumulowanej toksyczności ani nowych sygnałów dotyczących bezpieczeństwa. Związane z leczeniem zdarzenia niepożądane stopnia 3/4, wystąpiły odpowiednio w 58%, 21% oraz 25% przypadków w grupach pacjentów poddanych leczeniu skojarzonemu, monoterapii niwolumabem oraz monoterapii ipilimumabem.

„To budujące, widzieć tak pozytywne dane płynące z tego badania, które potwierdzają naukowe uzasadnienie dla łączenia leków immunoonkologicznych, jako potencjalnej opcji terapeutycznej dla pacjentów z agresywnym typem czerniaka. Dane na temat przeżyć, płynące z badania CheckMate -067, poszerzają nasze rozumienie potencjalnych sposobów do walki z uprzednio nieleczonym zaawansowanym czerniakiem, w efekcie poprawiając opiekę onkologiczną nad pacjentem”, powiedział dr James Larkin, Konsultant ds. Onkologii Medycznej, Wydział Onkologii Medycznej Szpitala The Royal Marsden.

Niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem oraz monoterapia niwolumabem poprawiają również przeżycia całkowite we wszystkich klinicznie istotnych podgrupach pacjentów w porównaniu z monoterapią ipilimumabem. W szczególności, u pacjentów z mutacją BRAF, terapia skojarzona obniżała ryzyko zgonu o 57% (HR 0.43; 95% CI: 0.28-0.66), natomiast monoterapia niwolumabem obniżała ryzyko zgonu o 40% (HR 0.60; 95% CI: 0.40-0.89) w porównaniu do monoterapii ipilimumabem. U pacjentów bez mutacji BRAF (typ dziki), terapia skojarzona obniżała ryzyko zgonu o 38% (HR 0.62; 95% CI: 0.48-0.80) natomiast monoterapia niwolumabem obniżała ryzyko zgonu o 36% (HR 0.64; 95% CI 0.49-0.83) w porównaniu do monoterapii ipilimumabem. U pacjentów z ekspresją PD-L1 >5%, niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem oraz monoterapia niwolumabem obniżyły ryzyko zgonu odpowiednio o 40% (HR 0.60; 95% CI: 0.36-1.00) oraz o 44% (HR 0.56; 95% CI: 0.34-0.90) w porównaniu do monoterapii ipilimumabem. U pacjentów z ekspresją PD-L1 <5%, niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem oraz monoterapia niwolumabem obniżyły ryzyko zgonu odpowiednio o 45% (HR 0.55; 95% CI: 0.42-0.72) oraz o 35% (HR 0.65; 95% CI: 0.50-0.84) w porównaniu do monoterapii ipilimumabem.

Badanie nie zostało zaprojektowane, aby statystycznie porównywać dwie grupy pacjentów leczonych niwolumabem. W analizie opisowej wykazano, że terapia skojarzona powodowała względną redukcję ryzyka zgonu o 12% (HR =0.88; 95% CI: 0.69-1.12) w porównaniu do monoterapii niwolumabem oraz obniżenie ryzyka zgonu u pacjentów z ekspresją PD-L1 <5% o 16% (HR 0.84; 95% CI: 0.63-1.12). Przeżycia w obu grupach pacjentów leczonych niwolumabem były podobne u pacjentów z ekspresją PD-L1 >5% (HR 1.05; 95% CI: 0.61-1.83).

W zaprezentowanych, uaktualnionych wynikach z badania, przeżycia wolne od progresji (PFS) oraz obiektywny odsetek odpowiedzi (ORR) były spójne z poprzednimi doniesieniami. Ryzyko progresji choroby istotnie obniżono, zarówno dzięki terapii skojarzonej, jak i monoterapii, odpowiednio o 58% (HR 0.42; 95% CI: 0.34-0.51) oraz o 46% (HR 0.54; 95% CI: 0.45-0.66) w porównaniu do monoterapii ipilimumabem. Obiektywny odsetek odpowiedzi na leczenie (ORR) w obu grupach pacjentów, którzy przyjmowali niwolumab, zarówno w skojarzeniu, jak i w monoterapii oraz w grupie poddanej monoterapii ipilimumabem, wyniósł odpowiednio 58.9% (95% CI: 53.3-64.4), 44.65% (95% CI: 39.1-50.3) oraz 19.0% (95% CI: 14.9-23.8). Odsetek pacjentów, którzy wykazali całkowitą odpowiedź na leczenie (CR) w porównaniu do poprzedniej analizy obejmującej 18-miesięczy okres obserwacji wzrósł z 12.1% do 17.2% w grupie poddanej terapii skojarzonej, z 9.8% do 14.9% w grupie poddanej monoterapii niwolumabem oraz z 2.2% do 4.4% w grupie poddanej monoterapii ipilimumabem.

Informacje na temat badania CheckMate -067

Badanie CheckMate -067 jest podwójnie zaślepionym badaniem klinicznym 3 fazy z randomizacją, oceniającym skuteczność niwolumabu w skojarzeniu z ipilimumabem oraz monoterapii niwolumabem w porównaniu do monoterapii ipilimumabem u 945 pacjentów z uprzednio nieleczonym zaawansowanym czerniakiem. Osoby badane w grupie poddawanej terapii skojarzonej (n=314) otrzymywały niwolumab w dawce 1 mg/kg oraz ipilimumab w dawce 3 mg/kg co trzy tygodnie (Q3W) w czterech dawkach, a następnie niwolumab w dawce 3 mg/kg co dwa tygodnie (Q2W). Pacjenci w grupie poddawanej monoterapii niwolumabem (n=316) otrzymywali niwolumab w dawce 3 mg/kg co dwa tygodnie oraz placebo. Osoby poddawane monoterapii ipilimumabem (n=315) otrzymywały ipilimumab w dawce 3 mg/kg co trzy tygodnie w czterech dawkach oraz placebo. Pacjenci leczeni byli do momentu progresji choroby lub nieakceptowalnej toksyczności. Przeżycia całkowite (OS) oraz przeżycia wolne od progresji (PFS) stanowiły pierwszorzędowe punkty końcowe w badaniu. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały obiektywny odsetek odpowiedzi (ORR), skuteczność według poziomu ekspresji PD-L1 w guzie oraz bezpieczeństwo.

Informacje na temat czerniaka przerzutowego

Czerniak jest rodzajem nowotworu skóry, charakteryzującym się niekontrolowanym rozrostem komórek pigmentowych (melanocytów). Czerniak przerzutowy jest najbardziej śmiertelną formą choroby, która występuje gdy nowotwór rozprzestrzeni się poza powierzchnię skóry do innych organów. Zachorowalność na czerniaka wzrasta liniowo przez ostatnie 30 lat. W Stanach Zjednoczonych szacuje się, że w 2017 r. wystapi 87 000 nowych przypadków czerniaka i 9700 zgonów z tej przyczyny. Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że do 2035 r., w skali globalnej, zachorowalność na czerniaka wyniesie 388 262 oraz wystąpi 98 288 zgonów z tej przyczyny. Poddanie czerniaka terapii we wczesnych stadiach choroby najczęściej prowadzi do wyleczenia. Jednakże w Stanach Zjednoczonych, wśród pacjentów ze zdiagnozowanym IV stadium zaawansowanego czerniaka, notuje się przeżycia 5-letnie na poziomie od 15% do 20% oraz przeżycia 10-letnie na poziomie od 10% do 15%.

Informacje na temat niwolumabu

Niwolumab jest inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego PD-1 zaprojektowanym tak, aby w unikalny sposób wspomóc system immunologiczny organizmu w przywracaniu odpowiedzi immunologicznej. Wspomagając system immunologiczny organizmu w walce z rakiem, niwolumab stał się ważną opcją terapeutyczną w leczeniu wielu typów nowotworów.

 Globalny program rozwoju niwolumabu obejmuje szerokie spektrum badań klinicznych wszystkich faz oraz różne typy nowotworów. Do chwili obecnej program badań klinicznych niwolumabu objął ponad 25 000 pacjentów.

W lipcu 2014 r. niwolumab był pierwszym zarejestrowanym inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego PD-1. Obecnie jest zarejestrowany w 60 krajach. W październiku 2015 r. opracowana przez firmę Bristol-Myers Squibb pierwsza  terapia skojarzona niwolumab + ipilimumab została zarejestrowana do leczenia przerzutowego czerniaka i obecnie jest zarejestrowana w ponad 50 krajach.